Overslaan en ga direct naar de inhoud

Binnenkijken bij Stijlfiguur Diek Pothoven, waar mode en design samenkomen

Diek Pothoven. Fotografie: Eddy Wenting.
Diek Pothoven. Fotografie: Eddy Wenting.

Diek Pothoven, oprichter en ontwerper van het duurzame modelabel MARTAN, groeide op aan het water. In zijn huidige woning – een zeventiende-eeuws Amsterdams grachtenpand – omringt hij zich met designklassiekers en familiestukken. Nautische en natuurlijke elementen uit zijn jeugd tussen riet en op boten komen terug in de ontwerpen voor MARTAN.

Als ontwerper maakte Diek Pothoven een vliegende start. Na het gymnasium werd hij als jonkie van achttien direct toegelaten tot de modeopleiding van ArtEZ. Al sinds zijn studie werkt hij mee aan grote modeshows voor onder anderen Iris van Herpen, Swarovski en Lois Jeans.

Tegenwoordig ligt zijn focus op MARTAN, het door hem opgerichte duurzame modemerk. In de studio in het Oostelijk Havengebied werkt hij met compagnons Douwe de Boer (ontwerper), Eugénie Mulier (zakelijk) en hun team aan nieuwe collecties. Dit jaar hopen ze de internationale markt te betreden. Ook in zijn huis, dat hij deelt met zijn vriend Jelle Hoekstra, maakt hij duurzame keuzes.

Vintage bank Camaleonda van B&B Italia. Borden van Chinees porselein. Fotografie: Eddy Wenting.
Vintage bank Camaleonda van B&B Italia. Borden van Chinees porselein. Fotografie: Eddy Wenting.
Bij het raam staat een vintage LC4 chaise longue van Le Corbusier. Het kunstwerk is van Aletta Bos. Fotografie: Eddy Wenting.
Bij het raam staat een vintage LC4 chaise longue van Le Corbusier. Het kunstwerk is van Aletta Bos. Fotografie: Eddy Wenting.

Zie je parallellen tussen jouw werk en jullie interieur?
‘Ik hou niet van fast fashion en ben ook geen voorstander van fast interiors. Je ziet in interieurs dat de levensduur steeds korter wordt. Ieder jaar een ander vloerkleed, daar doe ik echt niet aan mee. Voor onze inrichting neem ik meestal de beslissingen; ik ben echt een liefhebber. Mijn moeder kocht deze etage met voor- en achterhuis zo’n twaalf jaar geleden voor zichzelf. Ze is architect en liet mooie kasten inbouwen met oude deuren uit een Hongaars landhuis en vernieuwde de keuken. Sinds 2021 huren we dit appartement van haar. Qua locatie kan het niet beter.’

Hoe heb je je dit huis ‘eigen’ gemaakt?
‘De inrichting is een mix van uitgesproken designobjecten en sympathieke, bijna boerse meubels zoals een houten servieskast. Veel familiestukken kregen hier een plek; op die manier eer ik de geschiedenis. Zo hangen er bordjes van Chinees porselein op de klinkerwand. Niet op een traditionele manier, maar in een grillig patroon. Daarnaast zorgt de kunst voor karakter. Boven de chaise longue van Le Corbusier hangt een schilderij van Aletta Bos, dat was een grote aankoop. Toen ik dit werk zag op een kunstbeurs was ik er direct weg van. Net als in onze collecties ontbreekt het ook in huis niet aan kleur: oranje bijzettafeltjes, rode eetkamerstoelen, een groen vloerkleed. Ik hou van rouleren. Daardoor blijft het interieur dynamisch, zonder telkens iets nieuws te kopen.’

Onder het balkenplafond liet Dieks moeder, architect en eigenaar van het pand, boekenkasten inbouwen. Het zwarte stoeltje is van Karl Friedrich Förster. Fotografie: Eddy Wenting.
Onder het balkenplafond liet Dieks moeder, architect en eigenaar van het pand, boekenkasten inbouwen. Het zwarte stoeltje is van Karl Friedrich Förster. Fotografie: Eddy Wenting.
De foto boven het vintage kastje is van Mirka Laura Severa. Fotografie: Eddy Wenting.
De foto boven het vintage kastje is van Mirka Laura Severa. Fotografie: Eddy Wenting.

Hoe wil je met MARTAN de kledingindustrie veranderen?
‘Iedereen weet inmiddels dat de mode-industrie een van de meest vervuilende business is. Een fiks percentage van onverkochte of nauwelijks gedragen kleding belandt op de afvalberg. Veel merken zijn snel tevreden en pronken al met het gebruik van organic cotton terwijl dat nauwelijks beter is dan het traditionele materiaal. Wij leggen de lat hoger en kiezen voor een daadwerkelijk duurzame aanpak. Douwe en ik kwamen in contact met Eugénie, die een label had voor klassieke witte overhemden gemaakt met afgekeurd luxe hotellinnen. Zij was op zoek naar verbreding en wij wilden een volgende stap maken en ons concentreren op duurzame ready to wear. Het mooie is dat ons materiaal eerder al een heel leven heeft gehad en volop verkrijgbaar is; alleen al in Europa wordt jaarlijks 27 miljoen kilo hotellinnen afgeschreven. Ieder kledingstuk dat niet van nieuw materiaal wordt gemaakt, is winst. We werken wel met nieuwe garens, ritsen en soms knopen, hierdoor gaan de stukken lang mee.’

Kunstwerk van Annegret Kellner. Friese staartklok van Dieks overgrootouders. Papieren werkje door Gabi Rets.
Kunstwerk van Annegret Kellner. Friese staartklok van Dieks overgrootouders. Papieren werkje door Gabi Rets.
Servies uit de familie van moederskant en vintage glaswerk van Noyers.
Servies uit de familie van moederskant en vintage glaswerk van Noyers.

Welke consequenties heeft dit materiaal voor de manier van ontwerpen?
‘We gebruiken stoffen van hoge kwaliteit; veel beter dan het meeste textiel in de kleding- industrie. Het ene hotellinnen is heel crispy, het andere juist zijdezacht. Voor het verven is het noodzakelijk dat alles 100% katoen is.

Vergeleken met chiffon is hotellinnen recht-voor-z’n-raap. Het betekent dat we harder ons best moeten doen voor een bijzonder ontwerp. Onze signatuur zit in de uitgesproken vormen, belijning, naden, prints en kleuren. Om een vlekje of gaatje knippen we heen. Sommige elemen- ten uit het originele materiaal, zoals een ingeweven patroon, benadrukken we door het op een prominente plek te plaatsen, bijvoorbeeld op de schouders van een hemd. Eerder maakten we creaties voor de rode loper voor onder anderen Georgina Verbaan, Tim Hofman en Gaite Jansen. Iets extravagants ontwerpen is eigenlijk gemakkelijker dan kleding maken voor veel mensen die draagbaar en tegelijk onderscheidend is. Dat is waar we naar streven. Zonder glitter toch glamour.’

Bij deze trenchcoat (collectie FW25) bestaan de knopen uit zeilharpjes.
Bij deze trenchcoat (collectie FW25) bestaan de knopen uit zeilharpjes.
Prikbord met onder meer vintage silhouetten als referentie voor nieuwe ontwerpen.
Prikbord met onder meer vintage silhouetten als referentie voor nieuwe ontwerpen.

Hoe ambachtelijk is jullie werkwijze?
‘Anders dan de meeste modemerken werken we op een heel traditionele, technische manier. Voor elk kledingstuk maken we een fysiek patroon en een reeks proefmodellen in stof. Er komt heel veel handwerk bij kijken. Al onze medewerkers hebben een mode- of coupeursopleiding gevolgd. Het is een langdurig proces om te komen tot een goed ontwerp. We willen dat ieder sample tot op de millimeter klopt voordat het naar de producent gaat. Deze werkwijze resulteert in een meer ruimtelijke belijning dan wanneer je alleen met de computer ontwerpt. Douwe en ik nemen alle ontwerpbeslissingen samen. Ik ben veel bezig met de kleuren, prints, chunky vormen en menswear. Douwes specialiteiten zijn de elegante lijnen, rodeloperjurken en de ambachtelijke afwerking.’

Klopt het dat je binnen jouw familie een uitzondering bent als je niet naar de TU Delft ging?
‘Zowel mijn grootvader, mijn moeder als mijn vader studeerde aan de TU. In hun werk combineren ze techniek met creativiteit. Mijn grootvader van moederskant bouwde superjachten. Hij is vorig jaar op 96-jarige leeftijd overleden. Hij was mijn mentor en leerde me veel over creatieve bedrijfsvoering. Mijn vader werkte vroeger als indus- trieel ontwerper van keukens en mijn moeder is architect. Met haar kan ik het goed over creativiteit hebben. Tijdens vakanties bezochten we altijd bijzondere panden. Het ging niet specifiek over esthetiek en design, maar ik kreeg het wel mee. Op de middelbare school had ik het idee om naar de kunstacademie te gaan. In gymnasium-3 maakte ik de outfits voor mijn vriendinnen voor het kerstgala. Draken van jurken – loeistrak en ordinair. In het laatste jaar deed ik op zaterdagen de vooropleiding voor ArtEZ. Eenmaal in Arnhem was het of ik in het Zweinstein van de mode belandde. Alles vond ik leuk en interessant; het waren fantastische jaren vol creativiteit. Ik ontwikkelde een eigen beeldtaal en ontmoette bijzondere mensen.’

Jurk uit de SS25-collectie onthult het nautische handschrift van de ontwerpers.
Jurk uit de SS25-collectie onthult het nautische handschrift van de ontwerpers.
Het modemerk eert het ambacht en daar komt veel handwerk bij kijken. Met elf medewerkers zorgen ze ervoor dat ieder sample tot op de millimeter klopt.
Het modemerk eert het ambacht en daar komt veel handwerk bij kijken. Met elf medewerkers zorgen ze ervoor dat ieder sample tot op de millimeter klopt.

Welke persoonlijke elementen uit jouw jeugd zie je terug in de ontwerpen?
‘Mijn liefde voor nattigheid, gras en varen zat er al jong in. In de winter woonden we in Gouda aan een gracht, in de zomermaanden in een klein huis aan de Reeuwijkse Plassen. Op mijn zesde leerde ik zeilen in een Optimist. Het grappige is dat collega-ontwerper Douwe in een vergelijkbaar landschap opgroeide, in de omgeving van Loosdrecht. Het is geen regel dat er in de details nautische en natuurlijke verwijzingen zijn, zoals zeilknopen, touwen, grashalmen. Het is eerder een gegeven dat we niet van ons af kunnen schudden.’

Met welke collectie hopen jullie internationaal door te breken?
‘Met het oog op de groei presenteren we voor Fall/Winter 25/26 een solide wardrobe-collectie. Met toegankelijke stukken als klassieke overhemden, mooi vallende broeken. Dit is een goede basis om op voort te borduren voor de toekomst. Qua esthetiek putten we uit onze kinderjaren – het primaire thuisgevoel. Je herkent structuren van riet en gras en houtnerven. We kozen voor warme kleuren als saliegroen, plum, stormy blue en roestoranje. Verder speur ik graag in archiefstukken uit de jaren tachtig en negentig. Door zijn conceptuele blik vind ik JW Anderson, de nieuwe ontwerper van Dior, heel inspirerend. Nicole Kidman droeg begin dit jaar een soort maliënkolder van glimmend gelamineerd schelpmateriaal. Echt prachtig!’ martan-official.com

Fotografie: Eddy Wenting.
Fotografie: Eddy Wenting.

Dieks favoriete adressen

Scheepvaarthuis – Amsterdam
‘Het Grand Hotel Amrâth Amsterdam, gevestigd in het Scheepvaart- huis, is een vergeten parel. De eerste MARTAN-collectie baseerden we op de rijke versieringen. Zo diende het hekwerk rond het pand als inspiratie voor de prints. De patronen uit de glas-in-loodramen werden touwbelijningen in de jurken.’ amrathamsterdam.com

De Engelbewaarder – Amsterdam
‘De Engelbewaarder aan de Kloveniersburgwal is een ouderwetse bruine kroeg. Vroeger kwamen hier veel schrijvers en filosofen. Dit is onze stamkroeg – pretentieloos, met lekker eten, een plek voor goede gesprekken.’ cafedeengelbewaarder.nl

Noorwegen, Schotland, Zwitserland
‘Voor vakantie kies ik voor groene, natte landschappen met veel water. Voor mijn ontspanning ga ik het liefst varen, schaatsen, skiën of wan- delen. Vissen vangen aan de zuidkust van Noorwegen, de bergen van Wallis en wandelen door Schotland zijn voor mij aantrekkelijker dan de dorre omgeving van Zuid-Europa.’

Notre-Dame De Haute – Ronchamp, Frankrijk
‘Ik hou van deze kapel van Le Corbusier door de organische vormen, het kleurgebruik, de ramen en de speelse verhoudingen, al snap ik die niet helemaal. Ook ben ik liefhebber van het werk van Renzo Piano, zoals het Fondation Beyeler-museum bij Basel en Centre Pompidou in Parijs.’ collinenotredameduhaut.com

Morentz – Amsterdam
‘Morentz heeft een fantastisch restauratieatelier, waar ze met veel liefde mooie stukken in ere herstellen. De bibliotheek zou je kunnen zien als het Rijksmuseum voor interieur. Ik heb er nog niets gekocht, maar heb wel het een en ander op het oog.’ morentz.com

RESIDENCE NIEUWSBRIEF

Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief.

INSPIRATIE

Over de auteur

Caroline Ludwig

Back to top