Thuiskomen in Knokke bij Natan-ontwerper Edourard Vermeulen
Natan-ontwerper Edouard Vermeulen heeft goede jeugdherinneringen aan familievakanties in Knokke. Toen er een kavel tegenover de golfclub vrijkwam, hoefde hij niet lang na te denken.
Locatie, locatie, locatie’, zegt Edouard Vermeulen over de aanleiding om dit stuk grond te kopen en er een nieuw huis te bouwen. Niet alleen omdat Knokke op een uur rijden ligt van zijn huis in Brussel, maar vooral omdat hij goede herinneringen heeft aan de vele vakanties en familieweekenden die hij hier als kind doorbracht. Jarenlang had hij een appartement tegenover de Natan-winkel in Knokke. Nu kijkt hij vanuit zijn slaapkamer uit op het imposante jaren- vijftig-clubhuis van de Royal Zoute Golf Club, waar hij al meer dan veertig jaar lid van is. ‘Ik hou van dat uitzicht’, zegt hij.
Vakantiehuis
Het witte huis met het rieten dak ziet eruit alsof het er al tientallen jaren staat, maar is een jaar of vijf geleden gloednieuw gebouwd. Van buiten verschilt het niet veel van de andere typische Zoute-villa’s die zo herkenbaar zijn voor deze streek. Maar in tegenstelling tot de villa’s die hier al decennialang het straat- beeld bepalen, is dit huis gemaakt van organische materialen zoals hout en stro en zijn de buitengevels afgewerkt met kalkverf. ‘Ik wilde een huis dat opgaat in de omgeving’, zegt hij daarover. ‘Dit is mijn vakantiehuis. Ik kom hier om te ontspannen, niet om gezien te worden. Soms ben ik hier alleen, vaak ook met vrienden. Dan zitten we in de woonkamer met de open haard en de grote ramen met uitzicht op de tuin. Het terras loopt door in de woonkamer, het voelt als één ruimte.’
Interessante perspectieven
Van buiten mag het huis er dan uitzien als alle andere, dat verandert onmiddellijk zodra de voordeur opengaat. Dan wordt de creatieve kracht van de bewoner duidelijk. De lange witte gang wordt gedomineerd door een gewaardeerd Michel Mouffe-schilderij – de eerste aankoop van Vermeulen – en een vloeiende hagelwitte trap. Dit is duidelijk het huis van een couturier wiens verfijnde oog voor lijnen en proporties geliefd zijn bij de koninginnen en trouwe klanten. In elke richting waar je kijkt, zie je een prachtig perspec- tief waarin niet alleen de hand van de couturier, maar ook die van zijn goede vrienden Jean-Philippe Demeyer – bekend om zijn grillige gebruik van stoffen, materialen, patronen en gedurfde sculpturale meubelontwerpen – en Nathalie Deboel, die zorgde voor de warmte en een ‘promenade fluide’ in het huis, zichtbaar worden. ‘Het was mijn doel om interessante perspectieven te creëren en kon me geen mooiere combinatie voorstellen dan de speelsheid van Jean-Philippe en het minimalisme van Nathalie’, zegt Vermeulen over deze samen- werking. Boven de blauwe bank in de woonkamer hangt bijvoorbeeld een klein schilderij van Ross Bleckner. Edouard: ‘Normaal gesproken zou je een groot schilderij aan een grote muur hangen, maar dat wilde ik niet omdat ik het soms prettig vind om stil te zijn en het kleine te eren. Bovendien hangt er al een groot schilderij aan de zijmuur.’
Gewoontes
Een deel van de meubels is afkomstig uit Brazilië, met prachtige stukken zoals de houten boekenkast van architect Jorge Zalszupin in de woonkamer. Een zorgvuldige selectie eclectische kunst en meubilair – van het abstracte schilderij van Ron Gorchov en een folkloristische pompoen uit Marokko in de keuken tot de creaties van Demeyer en iconi- sche ontwerpen van Axel Vervoordt – voegt pit toe aan het geheel. Niets is vanzelfsprekend in het huis, alles heeft een verhaal. ‘Dit is mijn vakantiehuis, dus ik probeer afstand te nemen van te veel formaliteit’, aldus Edouard. ‘In mijn woonkamer kun je aan alle kanten op banken zitten, het is geen traditionele zithoek.’ Een andere gewoonte van Vermeulen is zijn voorliefde voor low dining. Zijn ontbijtruimte, grenzend aan de keuken, is ingericht met een lage tafel, een bank en fauteuils. ‘Ik wilde niet, zoals overal, in een soort eetzaal eten. Die lage tafel is ook handig voor het opzetten van een buffet als er gasten zijn of om in een meer ontspannen sfeer te werken. Hetzelfde geldt voor de keuken. Ik wilde niet dat die op een keuken zou lijken, dus ontwierp ik een vloeiend eiland en voegde er vervolgens sculpturale hoge krukjes en veel kunst aan toe. Voilà.’ natan.be
RESIDENCE NIEUWSBRIEF
Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief.
