Lorraine Dunkley: ‘Ik ben een niet praktiserend slow living- aanhanger’

Lorraine Dunkley is hoofdredacteur van Residence. Deze maand schrijft ze over het pure, simpele leven. 

Pura Vida. Letterlijk vertaald betekent dit: het pure, simpele leven. Terugkeren naar de werkelijke waarden van ons bestaan. Maar de uitdrukking Pura Vida behelst zoveel meer dan dat. Van oorsprong afkomstig uit Costa Rica – waar het in de lokale volksmond te pas en te onpas wordt gebruikt – is dit zeer besmettelijke levensmotto inmiddels overgewaaid naar alle ondoordringbare uithoeken van de wereld. Het staat voor de levensovertuiging waarbij genieten centraal staat. Dat je je niet onnodig druk moet maken om onbenullige zaken. Je vooral moet laten omringen door positiviteit, dingen die jou gelukkig maken, want dat verdient iedereen. Waardeer het kleine, alledaagse.

En vooral: neem het leven zoals het je toekomt. Veel koerswijzigingen op de paden des leven heb je niet in de hand. In plaats van driftig steigeren kun je maar beter met de stroming mee varen, want ook dat is het leven. Oftewel: Pura Vida.

Nu ik hoog in de pen ben geklommen en de zinnen op papier tevoorschijn zie komen, betrap ik mezelf op de volgende gedachte: ‘typisch gevalletje van een portie slap spirituele kletskoek’. En dat is nu precies waar de crux voor mij in zit. In het dagelijks leven en met zo’n vreselijk drukke baan vind ik het moeilijk de balans te vinden. Ik keer pas echt terug naar de basis, de essentie van het leven als deze ‘bezigheid’ (zie je, daar ga ik al) duidelijk is afgebakend in mijn agenda. Als ik met vakantie ben, een weekend in België zit, eindelijk de tijd neem zelf te schilderen en te creëren, een goed boek lees, de aromatische uitlaatgassen en fraaie bakstenen voor een paar dagen achter mij laat, een massage boek, met een goed glas rode wijn op een gezellig terras neerstrijk, met vrienden een theatershow van De Mediameiden bijwoon (ik kan niet ontkennen dat ik groot fan ben van deze podcast, waarin alles wat zich binnen het huidige media- landschap afspeelt wekelijks wordt besproken). Met andere woorden: ik moet bewust tijd inplannen om terug te keren naar de basis. Anders ga ik, zoals de Rotterdamse keramiekkunstenaar Yuro Moniz zo geestig vergelijkt, zo hard als een draaischijf in een keramiekatelier door het leven. We kunnen concluderen dat ik een niet-praktiserend slow living-aanhanger ben.

Dit nummer, ons extra dikke zomernummer, is dan ook welgeteld een 195 pagina’s tellend zelfhulpboek vol creatievelingen en doeners die hun dromen achterna jagen, op zoek naar de essentie van het leven. Zich continu afvragen wat hen, in het diepste van hun ziel, nou echt gelukkig maakt. Zo interviewen we geliefden Nicole Boekhoorn en Fleur Huijskens over hun healing farm in Zuid-Afrika. Gaan we op atelierbezoek bij de hierboven genoemde Yuro Moniz, die er na een burn-out achter kwam wat haar nu echt gelukkig maakt. Selecteert reisjournalist Walter de Vries de mooiste adressen om volledig te onthaasten. En brengen wij vier schitterende interieurs onder de aandacht waarvan de bewoners naar een plek verhuisden waar zij een directe connectie mee voelen. Want lieve lezers, Pura Vida vertaalt zich natuurlijk ook naar je directe leefom- geving, je huis, je interieur, je cocon, je safe haven. Zoals Edin Kjellvertz, eigenaar van het geweldige Dusty Deco, mooi verwoordt: ‘Dat is het belangrijkste. Het moet bovenal leuk zijn! Het leven draait om vreugde.’ Proost, op de zomer, op Pura Vida!

Liefs,

Lorraine Dunkley

Hoofdredacteur