De sculpturen van Micky Hoogendijk gaan over de kracht en kwetsbaarheid van het individu

Jarenlang leefde ze voor de fotografie, nu zijn het vooral bronzen sculpturen die ze maakt. Heerlijk werk, zegt Micky Hoogendijk daar zelf over. ‘Op een set met mensen werken is leuk, maar beelden... die wurm je echt uit jezelf.’

De oude boerenschuur waarin Micky Hoogendijk woont, is getransformeerd tot een stijlvolle woning, strak en knus tegelijk. Overal kunst en bloemen, pioenrozen zo groot als bowlingballen staan op het aanrecht. De tuin is weelderig groen en vol kleur, in de expositieruimte die naast haar huis ligt toont ze – op afspraak – haar kunst.

Hoe raakt een vrouw van de wereld zoals jij verzeild in deze uithoek van het Brabantse platteland?
‘Bij toeval. Ik kwam terug uit L.A. om weer in Nederland te gaan wonen. Ik had een lezing hier in de buurt en ontmoette de architect die dit huis heeft gerenoveerd; ik besloot ter plekke om het te huren. Ik woon hier nu vier jaar, waarvan twee jaar in de wachtstand. Je mag het niet zeggen, maar die twee jaar corona heeft mij wel iets moois opgeleverd. Ik ben beelden gaan maken, ik heb zo heerlijk gewerkt.’

Hoe is je liefde voor die beelden ontstaan?
‘Boudewijn Kemner heeft een bronsgieterij in Cuijk en hij stuurde mij een mail, hij wilde mijn foto’s komen bekijken. Hij liep rond in de galerie en zei: “Ik heb heel erg het gevoel dat ons werk jou zal inspireren.” Ik ben op werkbezoek gegaan in Cuijk en hij had gelijk. Op een set werken met mensen is leuk, maar beelden... die wurm je echt uit jezelf. Ik maak alles vanuit mijn tenen. Mijn beelden ontstaan vanuit mijn onbewustzijn. Het zijn verhalen die in mij zitten.’

Is dat verhaal al duidelijk als je begint?
‘Nee, ik zie dat pas achteraf. Dat ik denk: o, dáárom heb ik dat gemaakt.’

Kun je daar een voorbeeld van geven?
‘Tijdens corona hoorde ik alleen maar: we komen er samen doorheen. Wat nou samen, dacht ik, ik zit hier alleen. Dus ik ben beelden gaan maken van mensen die elkaar ondersteunen, elkaar vasthouden, familiesituaties, groepen mensen, dat miste ik allemaal.’

Het kwam dus heel erg uit jezelf?
‘Heel erg! Het waren mijn poppetjes van hoe ik me op dat moment voelde. Plus het besef wat er gaande was in de wereld: we kunnen dit niet alleen. Mijn eerste boek heette Through the eyes of others, I see me. En die titel zegt alles. Ik kan alleen maar bestaan als jij er bent, anderen er zijn; pas dan kan ik reflecteren op wie ik ben. We zijn als mens sowieso alleen maar geschikt om samen te zijn. En dat kon toen niet. Isolatie is voor mensen ongeveer het ergste wat ze kan overkomen. Dan ga je dood in je hart.’

En de beelden zorgden ervoor dat jouw hart bleef kloppen.
‘Ja! Ik was als een klein meisje zo blij. Mijn beelden heten The Ones. Het zijn allemaal individuen, maar we kunnen dus absoluut niet zonder elkaar. Ik had nog nooit iets van brons gemaakt, maar alles wat ik ooit heb gedaan, had ik nog nooit gedaan totdat ik het deed. Dat werkt bij mij het beste. Je moet mij gewoon maar laten doen.’

Wat is het leukste van het bronsgieten?
‘Waar ik helemaal verslaafd aan ben geraakt, is het afwerken van de beelden. Na het gieten is het een lelijk grijs ding, pokdalig. Dan moet je het schoonmaken om dezelfde zachtheid te krijgen die ik voel als ik het in klei maak. Voel maar eens, je voelt letterlijk mijn handschrift als ik het boetseer in klei. Dat proces van het afwerken kost dágen. Dat vind ik heerlijk om te doen. Ik heb prachtige muziek op. Er gaat liefde in. Als klei zijn mijn beelden heel kwetsbaar en vervolgens staan ze als een huis. Ze leven. Ik merk ook dat iedereen zich erin herkent. Dat heb ik met mijn fotografie ook altijd. Het zijn foto’s van vreemden, maar op de een of andere manier denken mensen als ze het zien: hé, dat ben ik. Voor mij is dat altijd het grootste cadeau.’

Net verschenen: de monografie ‘KRACHT – kwetsbaarheid. Fotografie en sculpturen van Micky Hoogendijk’, door Karin van Lieverloo. Het boek is te koop via haar website. De galerie met werk van Micky Hoogendijk in Hoogeloon is op afspraak te bezichtigen.

Wil je het hele interview met Micky Hoogendijk lezen? Dat kan in Residence 7/8, 2022. Bestel het hier.