Binnenkijken bij Scarlett Gowing in een Victoriaanse villa

Na een carrière in de mode besluit de Australische Scarlett zich volledig toe te leggen op interieurdesign. Een vervallen villa in victoriaanse stijl aan de kust van Sussex vormt daarbij de perfecte uitdaging. De victoriaanse stijl wordt vaak als wat oubollig en stoffig beschouwd. En toch is dat onterecht.

Het was een periode waarin kunst en ambacht floreerden en feitelijk was het de voorloper van wat nu wel maximalisme genoemd wordt, de stroming van overdaad met een mix aan historische stijlen. De typisch victoriaanse villa van de in Sydney geboren interieurontwerpster Scarlett Gowing is het perfecte voorbeeld van zo’n mengelmoes. 

Structureel uniek en met indrukwekkende proporties heeft het in 1879 gebouwde huis in St Leonards-on-Sea in East Sussex alle kenmerken die passen bij deze periode, maar – dankzij Scarletts interferentie – wél met een hedendaagse twist: elk vleugje victoriaanse benauwdheid is tegengegaan door gestroomlijnd, eigentijds design en de kamers voelen nu intiem en gezellig. Twee jaar geleden namen Scarlett en haar man Josh Holliday, die zijn eigen digital agency runt, de taak op zich om het monumentale pand aan de zuidkust van Engeland te renoveren. ‘Een enorme klus waar maar weinig mensen zin in hadden gehad. Alle glas-in-loodramen waren gebroken en dichtgetimmerd en veel deuren waren dichtgemetseld om kleinere kamers te creëren; het huis had echt zijn ziel verloren.'

Scarletts liefde voor restauratie en interieurdecoratie, door de jaren heen uitgegroeid tot een fulltime bezigheid, zorgde er echter voor dat alle complicaties en mankementen haar juist enthousiast maakten. ‘Ik wist meteen dat ik het pand terug moest brengen naar zijn oorspronkelijke indeling en dat ik de villa met liefde en aandacht weer tot leven kon brengen.’ Om daaraan toe te voegen: ‘Als je eenmaal begint met renoveren en je ziet een gebouw langzaamaan veranderen in iets wat mooi is en goed voelt, dan geeft dat zoveel voldoening...’ De villa was, zoals dat heet, liefde op het eerste gezicht. Al bij de eerste bezichtiging wist ze dat het waanzinnig veel potentie had. ‘Ik hou van hoge plafonds en de algemene “grootsheid” die zo typerend is voor de victoriaanse bouwstijl en de verhoudingen hier zijn gewoon fantastisch. Misschien komt het doordat ik in Australië ben opgegroeid en me van nature aangetrokken voel tot openheid. De kamers hier geven me datzelfde gevoel van vrijheid.’

Verloren karaktertrekken
Een gevoel van vrijheid of niet: met de koop van de villa werd ze voor een gigantische opgaaf gesteld. ‘Het huis stond op de monumentenlijst, dus er waren tal van beperkingen bij wat er gedaan mocht worden. Het totaal vervallen pand had in de loop der jaren tal van incarnaties doorstaan. Zo was het ooit een herstellingsoord, later een taalschool en daarna een centrum voor verslaafden. Met al die transformaties had het alle karaktertrekken en grandeur van het familiehuis dat het ooit was verloren.’ Dat gold ook voor de uitgestrekte tuin, die volledig overwoekerd was. ‘We waren gedwongen helemaal opnieuw te beginnen en besloten de ongeveer driekwart hectare in secties te verdelen met een tropisch en een formeel gedeelte (met perfect gesnoeide hagen), een vijver en een groot bed van tulpen en rozen. Ik ben een beginneling wat betreft het tuinieren, dus het was een grote, creatieve ontdekkingstocht. Maar we zijn ontzettend blij met het resultaat en kunnen nu echt genieten van de tropische planten en bloeiende bloemen.’

Leerschool
Binnen begon Scarlett met het wegslepen van de bruine, institutionele tapijten en het opschuren van de originele vloeren. De glas-in-loodramen, de tegels van de open haard, de houten lambrisering: alles moest mooi samenwerken zonder dat het bedompt was. Scarlett: ‘Die gotisch-victoriaanse elementen zijn prachtig, maar het moet wel uitgebalanceerd zijn. Het was echt een uitdaging om een pand met zulke sterke karaktertrekken te updaten en voor mij als ontwerper was het een fantastische leerschool; ik moest superinventief zijn.’ Zo besloot ze de wanden boven de houten lambrisering van modern behang te voorzien en de kamers in te richten met lichte meubelstukken om de wat mannelijke ruimtes minder streng te maken. ‘De gebogen silhouetten en de lichte kleuren van het meubilair zorgen voor een wat vrouwelijker tintje,’ voegt ze toe. ‘Ik ben zelf niet extreem vrouwelijk in mijn ontwerpen, maar ik hou wel van ontwerpen die zacht zijn, met een zelfverzekerde touch.’ 

Voor de trap in de enorme hal creëerde ze – in samenwerking met CC-Tapis en German Ermics – een op maat gemaakte traploper waarvan de stof en de golfpatronen zorgen voor een verfrissend effect. De studeerkamer kreeg een aards Kelly Wearstler-behang dat Scarlett combineerde met een grote vintage George Nelson-lamp uit de jaren vijftig. ‘Hij is bijna één meter breed, maar vanwege de ruime schaal van de kamer moet alles groter, anders gaan de dingen verloren. Iets petieterigs en kleins werkt hier gewoon niet.’ De ruime badkamer creëerde ze door twee kleine kamers samen te trekken en een modern, vrijstaand bad voor het raam te plaatsen. ‘Wanneer ik na een lange dag in het warme water lig en uitkijk over onze mooie tuin kan ik echt intens gelukkig zijn.’ scarlettgowing.com

Residence kan commissie verdienen met links op deze pagina, uiteraard selecteren wij alleen producten die wij zelf ook fantastisch vinden. Lees hier hoe dat werkt.