Op bezoek bij Trudy Derksen en haar theatrale kunst: ‘Het komt voor dat ik zeven kilometer per dag loop. In huis’

Gertrud D, oftewel Trudy Derksen, schildert opvallende doeken. Ook haar eigen huis is geen onopvallend geheel. Een kijkje in haar wereld.

Achter de metershoge deuren van een voormalig zeventiende- eeuws pakhuis aan de Amsterdamse Keizersgracht gaat een bijzondere wereld schuil. Het is het domein van Trudy Derksen. De voormalig actrice en regisseur gaat sinds dertig jaar als Gertrud D schilderend door het leven. In het trappenhuis, in de bibliotheek, in de concertzaal, in de verschillende woonkamers, in de slaapkamers, in álle ruimtes hangen Derksens kleurrijke, vaak reusachtige schilderijen. Terwijl ze voorgaat en alle vertrekken laat zien, lacht ze: ‘Het komt voor dat ik zeven kilometer per dag loop. In huis.’

Pand met potentie
Een kwart eeuw geleden kocht ze het pand (‘Ik voel me echt bevoorrecht dat dat kon’) en er ontstond direct in haar hoofd een plan hoe het zou moeten worden. ‘Veel mensen vroegen zich af wat ik in hemelsnaam moest met dat donkere gebouw. Frans Molenaar – met wie ik bevriend was – noemde het zelfs een garage, maar ik zag meteen de potentie. Ik zag meteen dat dit het mooiste atelier zou kunnen worden dat je je kunt bedenken. Maar toen ik het kocht was het grauw en miezerig.’ Na een ingrijpende verbouwing die in totaal drie jaar in beslag nam (‘Het aanvragen van vergunningen duurde alleen al máánden’) is het sombere pakhuis van weleer getransformeerd in een licht en open gebouw. Door mezzanines te creëren vloeien de verdiepingen organisch in elkaar over, met zichtlijnen die je ogen op een natuurlijke manier sturen.

Trudy Derksen staat stil bij een raam op de derde verdieping waar vroeger de goederen naar binnen werden getakeld. Ze schuift een gordijn wat opzij en glimlacht: ‘Het huis is georiënteerd op het zuidwesten. Als de zon schijnt, is het hier zó mooi.’ Aan de achterzijde zaten oorspronkelijk heel kleine ruitjes. Logisch, want een pakhuis heeft geen daglicht nodig. Maar Trudy Derksen heeft die vervangen door grote ramen. ‘Ik wilde uitzicht op de tuinen, dat is gewoon mooier.’

Betoverend
De brede gang die leidt naar de masterbedroom en een badkamer oogt als een dromerig Frans laantje met pastelkleurige wandkasten en grote spiegels. De schouw in de slaapkamer is een sprookje van een stilleven, met een groot monochroom schilderij, antiek en een verzameling opgezette vlinders. ‘Ik ben vooral dol op die blauwe vlinders. Als ik die zie, wil ik ze eigenlijk meteen kopen.’

Ondanks de grootte van het pand voelt het nergens verloren aan. Integendeel, door de overvloed aan intense kleuren als rood, roze en paars, comfortabele, zachte stoffen – denk fluweel en schapenvachten - en het kwalitatief hoogstaande antiek voelt het huis als een warme, behaaglijke deken. Uitnodigend en betoverend.

Stijlen combineren
Alle ruimtes zijn haar dierbaar, maar het liefst verblijft Trudy Derksen in het atelier op de bovenste verdieping, een onwaarschijnlijk grote ruimte, met hoge ramen en een ingenieus dakraam dat aan Parijs in het fin de siècle doet denken. Hier werkt ze gestaag aan haar oeuvre ‘Ik schilder elke dag. Ik ben zomers ook weleens een langere periode naar mijn huis op Ibiza. Daar schilder ik ook wel, maar dit is zo'n verschrikkelijk fijne ruimte. Ik ben dankbaar dat ik dit heb.’ Op deze verdieping staan tegen alle wanden tientallen schilderijen opgesteld. Losjes en quasi-nonchalant, maar het is wel degelijk een bewuste keuze. De combinatie van het zeventiende-eeuwse pand met moderne kunst vindt ze namelijk spannend. ‘Natuurlijk zou het mooi zijn om hier een Rembrandt te hangen.'

'Zo’n Marten en Oopjen die nu in het Rijksmuseum hangen, die vind ik fantastisch! Maar ik heb helemaal geen zin om hier antieke schilderijen op te hangen. Dat past niet bij me. Ik vind dat niet van deze tijd. Ik wil juist het oude met het nieuwe combineren tot een nieuwe eenheid. Ik wil een nieuwe werkelijkheid creëren in plaats van een keurig interieur met meubeltjes uit die tijd. Ik heb ook vintage stoeltjes uit de jaren dertig. Ik mix allerlei stijlen waardoor het een nieuwe eenheid wordt. Het antiek is ook uit verschillende tijden. Mijn voorkeur? Het moet kwaliteit hebben, me boeien zodat ik denk: dat is goed gedaan. Ik houd wel van chinoiserie. Ik volg graag mijn intuïtie. Ik kijk niet naar wat hoort, maar wat voor mijn gevoel past. Ik houd van het contrast en dat mijn schilderijen nu onderdeel zijn van een eeuwenoud pand vind ik prachtig. Kunst in antieke gouden lijsten zie je overal in grachtenpanden, dit is uniek.’

Het hele verhaal over Trudy Derksen lezen? Bestel dan Residence 4, 2022. 

Rectificatie: in het artikel in Residence 4, 2022 staat dat de galerie is geopend op vrijdag, dit klopt niet. De galerie op de begane grond van Keizersgracht 493, waar de kunst van Gertrud D wordt verkocht, is elke vrijdag én zaterdag van 12 tot 17 uur geopend, en op afspraak.

Tekst: Ellen Leijser | Fotografie: Anne Hamers