Overslaan en ga direct naar de inhoud

Monique des Bouvrie: ‘Niets is nieuw: dingen komen altijd terug, maar dan op een andere manier’

Monique des Bouvrie tussen de boeken in haar werkkamer. De stoel is een vintage Ball Chair van Eero Aarnio uit 1963. Het schilderij met juwelen heet Beyond satisfaction en is van Chen Fei.
Monique des Bouvrie tussen de boeken in haar werkkamer. De stoel is een vintage Ball Chair van Eero Aarnio uit 1963. Het schilderij met juwelen heet Beyond satisfaction en is van Chen Fei.

Monique des Bouvrie doet niets liever dan telkens opnieuw haar ideeën vormgeven in een gewaagd interieur.

Jan en ik hadden een enorme synergie. We konden eindeloos bomen over huizen, interieur, kunst. En dan kon het soms flink knetteren, maar steeds leidde het tot geweldige ideeën. Er was altijd een goed spanningsveld. Hij koos voor balans, ik ben uitgesprokener. Af en toe moet je de symmetrie gewoon loslaten. Hij liet me mijn gang gaan en dat maakte de samenwerking zo goed. We stonden altijd aan, soms tot ergernis van onze kinderen. Dat had niets met werk te maken, het was pure creativiteit.’

Groeiproces

‘Alles wat ik creëer moet vanuit mijn hart komen, alles is gevoel. Als er al een rode draad in mijn werk te ontdekken valt, dan is dat het grote gebaar: minder meubelen, meer grootsheid. Gewaagd misschien, maar ik waak voor één vast patroon of ritme. Het ontwerpen van een interieur is als het maken van een nieuw verhaal, iedere keer opnieuw. Mijn klanten vraag ik het hemd van het lijf over hoe ze leven en hoe ze de ruimtes willen gebruiken, het is dan net een interview. De samenwerking die hieruit voortvloeit, zie ik als een natuurlijk groeiproces.’

De entree naar de tuin wordt omlijst door foto’s van Erwin Olaf. De beelden komen uit de serie Paradise Portraits (2001).
De entree naar de tuin wordt omlijst door foto’s van Erwin Olaf. De beelden komen uit de serie Paradise Portraits (2001).

Bankiersvilla

‘Vanaf jongs af aan ben ik altijd met mijn handen bezig. Ik maakte objecten van bijvoorbeeld klei of papier-maché. Voor ik Jan leerde kennen, runde ik een tweedehands warenhuis dat ik samen met mijn moeder oprichtte. Nadat Jan en ik in 1986 een relatie kregen, gingen we al snel samenwerken en trok ik bij hem in, in deze villa in Naarden. Eerder was dit het huis van een bankiersfamilie, gebouwd in 1911. Bij een rigoureuze verbouwing hebben we alles vernieuwd en een deel aangebouwd. De basis is wit – dat is de beste drager voor de kleurrijke kunst die we hebben verzameld.’

Gepassioneerde Erwin Olaf

‘Over kunst zeg ik altijd: het moet je raken. Wat is mooi? Dat het veel anderen aanspreekt, is voor mij niet genoeg. Ik houd van een combinatie van kunstvormen, van kunst die anders is. Misschien te heftig voor sommigen, maar van mij hoef je het niet meteen te snappen. Het werk van Erwin Olaf komt bij mij meteen binnen. Waanzinnige foto’s, de passie spat ervan af. Ooit heeft Erwin een portret van ons gemaakt. De voorbereidingen waren heel zorgvuldig, hij is uren bezig geweest met het juiste licht. Eenmaal op de set was het snel gebeurd.’

In de spierwitte keuken staat een selectie vazen van Jonathan Adler. De traplamp Downstairs is van Studio Bertjan Pot. In de vitrine links staat sculptuur The Venus of Alexandria van Yves Klein in zijn bekende kleur blauw.
In de spierwitte keuken staat een selectie vazen van Jonathan Adler. De traplamp Downstairs is van Studio Bertjan Pot. In de vitrine links staat sculptuur The Venus of Alexandria van Yves Klein in zijn bekende kleur blauw.
Monique in de tekenkamer met schetsen van een interieur. De kimono die ze draagt, is een ontwerp van AVDW Antwerp.
Monique in de tekenkamer met schetsen van een interieur. De kimono die ze draagt, is een ontwerp van AVDW Antwerp.

Het hele verhaal over Monique des Bouvrie lees je in Residence 9, 2021. Daarin vertelt ze over haar woning in Saint-Tropez en deelt ze haar favoriete hotspots. Nu te bestellen in onze shop.  

Fotografie Eddy Wenting | Tekst Caroline Ludwig

INSPIRATIE

Back to top