Vier kinderen en een appartement vol vintage design in hartje Parijs. Het kan, bewijst Géraldine Octernaud.
Ze heeft hem nog steeds, de rode schommelstoel die ze op haar achttiende ruilde voor een paar oude sneakers. Géraldine Octernaud had nog nooit gehoord van Charles of Ray Eames, maar haar voorliefde voor design was geboren. De Eames-stoel heeft nu een plekje in een van de kinderkamers en de collectie design uit de tweede helft van de twintigste eeuw is alleen maar verder gegroeid.
Zes jaar geleden verhuisden Géraldine en haar man Stephen samen met hun drie kinderen naar dit honderdvijftig vierkante meter grote art-deco-appartement in het zevende arrondissement van Parijs. Al bij binnenkomst viel ze als een blok voor het appartement: ‘De meeste negentiende-eeuwse Haussmann-huizen hebben lange, donkere gangen. Hier is de hal ruim en uitnodigend. Bovendien heeft hij hoge plafonds en grote ramen met veel natuurlijk daglicht. We hadden het geluk dat de vorige bewoner het goed had gerenoveerd, al was de inrichting wel heel wit en minimalistisch. Niet echt geschikt voor een gezin met kinderen.’
Toen twee jaar later de vierde baby zich aankondigde, werd het tijd om het appartement aan te passen aan een groot gezin. ‘We hadden een vijfde slaapkamer nodig’, zegt Géraldine. ‘En we waren er ook aan toe om het appartement onze eigen stijl te geven.’ Via Instagram kwam ze terecht bij Margaux Meza en Carla Lopez van de Parijse studio Transition ID, een jong bureau met een vrouwelijke touch. Zij stelden voor om de keuken te verplaatsen en tegelijkertijd het hele appartement te renoveren om het een eigen identiteit te geven. Op de plek van de voormalige keuken werden een slaapkamer en badkamer gerealiseerd.
Samen transformeerden ze het appartement in een stijlvolle, maar ook speelse omgeving waarin de verzamelde designobjecten van Géraldine het mooist tot hun recht komen. Ze schuwden daarbij het gebruik van verschillende kleuren niet. Zwart, goud, roze, botanische prints, ze komen allemaal terug in het interieur. Geen enkele kamer is hetzelfde. Blikvangers zijn de eikenhouten panelen die de keuken scheiden van de woonkamer. Ze zijn geïnspireerd op de golvende screens die de Tsjechische ontwerper Jindrich Halabala in de jaren zestig maakte.
Dezelfde vorm komt terug in de boekenkasten in de hal. ‘Mijn zoon is soms net een aap’, legt Géraldine uit. ‘Hij klautert overal op en over. Daarom hebben we alles van hardhout laten maken. Ik wil niet dat mijn kinderen het gevoel krijgen dat ze opgroeien in een museum en dat ik voortdurend ‘Pas op, niet aanraken!’ moet roepen. Alles moet ook functioneel en kidsproof zijn.’ En dus zijn ook de leren bank van Joe Colombo en de fuchsia fauteuil van de Franse architect Marc Held niet alleen gekozen vanwege hun iconische design, maar vooral om hun robuustheid.
Gepubliceerd in Residence No. 11, 2020 verkrijgbaar online. Fotografie: Monica Spezia / Living Inside | Tekst: Marzia Nicolini / Tekstbewerking: Sylvia Emonts