Fawn Galli’s speelse stijl in Uptown Manhattan
Wanneer Fawn Galli, een succesvolle interieurarchitect uit New York, gevraagd wordt een penthouse in uptown Manhattan om te toveren tot een warm familiehuis, laat ze haar fantasie de vrije loop. ‘Ik mix stijlen, kleuren en materialen ongegeneerd.’
In The Upper East Side, of de UES, zoals de locals het noemen, bevinden zich enkele van de mooiste huizen van New York. En daarmee van de wereld. De Kennedy’s woonden er, net als de Rockefellers en de Roosevelts. Bernie Madoff ’s beruchte vierkamer appartement met dakterras kwam vorig jaar nog voor 18 miljoen dollar op de markt. Het is de buurt met de mooiste boetieks, restaurants en musea en wie door de brede lanen loopt kan zich bij vlagen in een scène van Woody Allens Manhattan of Sex and the City wanen. Een classy buurt, met straten als Fifth- en Madison Avenue, waar dogsitters perfect gecoiffeerde poedels uitlaten en portiers in kostuum de deur voor de chique bewoners openhouden. Een buurt waar de restaurants over het algemeen wat traditioneler zijn en de buxusstruikjes met een nagelschaartje gesnoeid lijken. En toch is het niet uitsluitend conventionele luxe wat de klok slaat in dit stuk van uptown Manhattan. Toen een alleenstaande vrouw met drie kinderen interieurarchitect Fawn Galli benaderde om haar net gekochte duplex om te toveren tot een warm familiehuis, werd niet van haar verwacht dat ze er een standaard upperclass woning van zou maken. Galli staat bekend om haar onverwachte, prikkelende interieurs en wie haar al een tijdje volgt weet dat haar werk altijd een combinatie is van verschillende stijlen, kleuren en materialen die ze onbeschroomd mixt. Een persoonlijke melange, afgestemd op de locatie, de architectuur van het betreffende pand en - uiteraard - de bewoners. En dat was precies wat de opdrachtgeefster aansprak. ‘Ze was heel duidelijk in haar briefing: het moest een happy place worden, een plek die zowel stijlvol als speels was, nergens te serieus en met veel mogelijkheden voor de kinderen om zich met vrienden te kunnen terugtrekken.’
Disco
Het appartement - twee royale étages in een naoorlogs flatgebouw met uitzicht over Central Park - was uitgewoond en zonder karakter. Fawn: ‘Het panorama was van een overweldigende schoonheid, maar intern was niets het redden waard. De cliënte besloot alles eruit te laten slopen en liet architect Andrew Magnes een centraal ‘blok’ ontwerpen waarin zowel keuken, gastenbadkamer, trap als vestibule werden ondergebracht. De zit-, televisie- en eetkamer(s) moesten daar als het ware in een kring omheen worden gedrapeerd.’
Hoe mooi Fawn de structurele indeling van Magnes ook vond; het maakte haar werk wel tot een grotere uitdaging. ‘Om het uitzicht zo min mogelijk te blokkeren zijn er bewust nergens deuren geplaatst - terwijl ik het wel belangrijk vond dat elke kamer zijn eigen atmosfeer zou krijgen. Bovendien was de ruimte rondom het middengedeelte nergens erg breed, waardoor je snel een doorgang-gevoel krijgt. En ook het feit dat de cliënte nergens gordijnen wilde - gezien het spectaculaire uitzicht volledig begrijpelijk - zorgde er voor dat alles naar een wat killere sfeer neigde.’ Fawn, die elk jaar de Salone del Mobile in Milaan afstruint en een paar maanden per jaar in Parijs woont en werkt, wist dat ze alles uit de kast moest trekken om het appartement te transformeren in een gezellig familiehuis.
‘Ik ben niet echt op één stijl vast te pinnen en vind het leuk om te mixen, een beetje als een goed bereisde ontdekkingsreiziger die inspiratie vindt in allerlei entiteiten en tijdsperiodes; mode, textiel, de natuur, maar bijvoorbeeld ook de disco-periode in de jaren zeventig.’ Voor de eetkamer koos Fawn voor een op de jaren tachtig geïnspi- reerde tafel van gekleurd glas, een ontwerp van Patricia Urquiola, en vintage stoeltjes die ze opnieuw liet bekleden met een stof van Pierre Frey. Boven de tafel, tot grote hilariteit van de kinderen, liet ze een originele discobal ophangen.
Penthouse
Een tweede eetgedeelte kreeg een op maat gemaakte tafel, een eigen ontwerp, met een blad van indigoblauw glas en travertijn. De achterwand voorzag ze van een Zuber & Cie behang met taferelen van een tropisch oerwoud en boven de tafel hing ze een moderne hanglamp van gebogen, messing pijpen. ‘Vraag me niet hoe ik op zo’n combinatie kom. Ik zie het opeens voor me en voel intuïtief aan waar een zekere discrepantie in stijl nodig is. Een disharmonie
die harmonieus aanvoelt.’
De zitkamer verdeelde ze in twee verschillende ruimtes; een met een zachtroze exemplaar van de Edra Cipria-bank, een beroemd ontwerp van de Campana broers, en een met comfortabele vintage fauteuils die ze met olijfgroen fluweel bekleden liet. ‘De kamers vloeien in elkaar over, maar voelen heel anders. De roze bank en het blauw marmeren driehoektafeltje hebben iets kinderlijks, terwijl de kamer ernaast volwassen voelt.’
Ook voor het trappenhuis richting het penthouse, waar de slaapkamers zijn ondergebracht, koos Fawn voor een bijzondere oplossing. De traploper werd vervaardigd uit een donkergroen Ombre-fluweel van Wool & Nettle en de wand werd behangen met een Brutalistisch Pierre Frey motief. ‘Ik hou ervan om kleine ruimtes op te luisteren met veel kleur, patronen en reliëf, juist omdát ze klein zijn. In grote kamers kies ik er meestal voor de wanden wit te houden en kleur aan te brengen door middel van meubels en kunst, maar in badkamers, toiletten en trapportalen probeer ik alles zoveel mogelijk te maximaliseren.’
Zo ook de smalle gang waarop de lift uitkomt. Fawn: ‘Het leek me mooi om vanuit het donker naar het licht te lopen, zodat het verrassingseffect van het schitterende uitzicht nog groter is.’ Om het contrast te benadrukken liet ze de wanden en het plafond zwart verven en decoreerde ze de ruimte met een wandpaneel van zwart-goud beschilderde facetten. Het resultaat is even uitdagend als onverwacht, een saillante stijlbreuk die de zintuigen prikkelt. Precies zoals het een interieur van Fawn Galli betaamd. fawngalli.com
RESIDENCE NIEUWSBRIEF
Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief.
