Wanneer de in Londen geboren Amber Guinness de Toscaanse boerderij van haar ouders overneemt besluit ze er het artistieke en het culinaire te laten samenkomen. ‘Achteraf gezien best een gek idee om vreemden in je huis te laten, maar het is alleen maar ontzettend leuk.'
Denk aan een huis op het Toscaanse platteland en beelden van een schitterend geïsoleerd gelegen boerderij, opgetrokken uit grijze keien en tufo-steen, met houten balken tegen de plafonds en een fijne tuin vol kruiden en olijfbomen doemen al snel voor het geestesoog op. In het geval van Amber Guinness, chef, (culinair) schrijfster en journaliste, klopt dit verrukkelijke clichébeeld eigenlijk volledig.
In 1989 kochten de ouders van Amber het huis nadat ze volledig betoverd waren geraakt door het oogverblindend mooie uitzicht. Het huis zelf was niet meer dan een ruïne, een boerderij waar een boerenfamilie generatieslang in geleefd had. Zoals bij dit soort poderi vroeger normaal was, werd het vee op de begane grond gehouden en sliep de familie zelf op de eerste verdieping. Amber: ‘Je kunt je voorstellen in wat voor staat mijn ouders het pand, dat ergens in de achttiende eeuw gebouwd werd, aantroffen. Maar op het moment dat ze bij de bezichtiging de roestige luiken op de eerste verdieping opendeden en zagen waar je op uitkeek... Een schitterende vallei, de Valle dell’Ombrone, met, in de verte, het middeleeuwse plaatsje Montalcino, beroemd om zijn Brunello-wijn. Het was genoeg om ze tot koop te doen overgaan.’
Tijdrovende klus
Het feit dat haar moeder binnenhuisarchitect is en wijlen haar vader gespecialiseerd was in het ontwerpen van tuinen, maakte dat de daaropvolgende verbouwing zowel ingrijpend als baanbrekend was, aldus Amber. ‘Het heeft echt jaren geduurd voordat het eruitzag zoals nu. Mijn ouders zijn bepaald niet over één nacht ijs gegaan en hadden het geluk een goed team aan lokale werklui te vinden, fantastische mensen die ze bij alle verschillende facetten van de renovatie geholpen hebben.
Mijn vader voorzag de tuin van nieuwe planten en bomen – wat je nu ziet is allemaal door hem aangelegd, er groeide eerder vrijwel niets rondom het huis. Binnen werden niet-dragende muren gesloopt, er werd voor nieuwe elektra gezorgd, ze lieten een nieuwe waterleiding aanleggen, er kwam een open haard en in het algemeen werd er alles aan gedaan om het voorheen spartaanse huis gezellig en comfortabel te maken.’
Arniano Painting School
Nu, dertig jaar later, zijn het Amber en haar echtgenoot, journalist Matthew Bell, die het meest gebruikmaken van de woning. In haar boek A House Party in Tuscany vertelt ze over haar ervaringen, als dochter van een Engels glamour-stel dat besluit permanent op het Toscaanse platteland te gaan wonen, en over de lekkerste gerechten met ingrediënten uit de omgeving. ‘Ik heb hier leren koken, dus het is echt een mix van memoires en recepten. Er zijn zoveel mooie herinneringen in dit huis, en op de een of andere manier stond eten er altijd centraal. In mijn boek vind je een verzameling recepten die we hier door de jaren heen honderden keren gekookt hebben, onder leiding van mijn moeder, die een waanzinnig goede kok is en mij en mijn zus alles geleerd heeft. Op mijn twaalfde wist ik al hoe ik een kip moest braden op het haardvuur in de keuken en als we ons ook maar heel even verveelden riep mijn moeder: jullie vonden die malfatti toch zo lekker? Kom dan kijken hoe ik ze maak!’
Dat koken is sinds 2014 uitgegroeid tot een dagelijks gebeuren. ‘Nadat mijn vader in 2011 kwam te overlijden voelde ik de behoefte om het huis nieuw leven in te blazen. Tijdens een etentje zat ik te brainstormen met mijn goede vriend, schilder William Roper-Curzon, en opeens had ik het idee om – samen met hem – studievakanties in het huis te organiseren waarbij hij de mensen kon leren met olieverf te werken en waarbij ik de lunch en de diners zou bereiden.’
Vreemde in huis
Twee keer per dag bereidt Amber nu de meest verrukkelijke maaltijden voor de hongerige cursisten die na een schildersessie in de buitenlucht mogen ervaren wat de simpele en eerlijke Italiaanse keuken inhoudt. ‘Ik zet verschillende schalen – pasta, een hartige taart en wat lekkere groentegerechten – op tafel. Het is heel ontspannen, met een goed glas wijn erbij... En het grappige is dat mensen achteraf altijd naar de recepten vragen. Onze gasten zijn – in hun enthousiasme – door de jaren heen een fantastische inspiratiebron voor me geweest.’ Na een korte pauze: ‘Achteraf best gek misschien om volstrekt vreemden in je huis te laten, maar het is alleen maar ontzettend leuk.’
Ook het gezellige en smaakvolle interieur van de boerderij is een constante bron van enthousiaste reacties, aldus Amber. ‘Daar is mijn moeder echt debet aan. Hoe vaak kwam ze wel niet thuis met vreemde objecten die ze op rommelmarkten in de omgeving had gevonden en die dan, eenmaal schoongemaakt en op de juiste plek gepositioneerd, schitterend tot leven kwamen? Ze heeft een geweldige smaak en de unieke, stijlvolle en tegelijkertijd informele sfeer die het hier zo goed toeven maakt, hebben we echt aan haar te danken.’
Residence kan commissie verdienen met links op deze pagina, uiteraard selecteren wij alleen producten die wij zelf ook fantastisch vinden. Lees hier hoe dat werkt.
Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief.