Patrick Brugman: ‘Toen mijn vader Theo in 1948 begon in het vak had hij nooit gedacht dat zo’n 74 jaar later de Brugman-familie nog steeds actief zou zijn’

Patrick Brugman is stoffen- en meubelimporteur van merken als Pierre Frey en Baker. Zijn broer Bart Brugman importeert stoffenmerken als Cole & Son. ‘Wij doen het ieder op onze eigen manier, maar dat is wellicht ook de individuele charme van onze beide bedrijven.’

In de reeks 'In het DNA' besteden we aandacht aan Nederlandse familiebedrijven waar een scherpe handelsgeest én goede smaak door de aderen stroomt. Ook bij de volgende generaties, die soms al in de startblokken staan om het bedrijf over te nemen. Vandaag zijn Patrick en Bart Brugman aan de beurt. 

Bart & Patrick Brugman

'Toen mijn vader Theo in 1948 begon in het vak had hij nooit gedacht dat zo’n 74 jaar later de Brugman-familie nog steeds actief zou zijn.’ Aldus Patrick Brugman, stoffen- en meubelimporteur van merken als Pierre Frey en Baker. Zijn broer Bart Brugman importeert stoffenmerken als Cole & Son. Het is een voortzetting van het werk van Theo. Patrick: ‘Wat mij het meest trots maakt, is dat de derde generatie Brugman actief is in het vakgebied. Het voelt goed om onze vaders erfenis voort te zetten samen met mijn broer en onze familie.’

Familie als team
Bart legt uit dat Theo, Patrick en hijzelf in 1985 zijn afgesplitst van importeur Van Rije in Amsterdam. Nadat hun vader na een paar jaar wegens gezondheidsproblemen stopte, zetten de twee broers samen het bedrijf succesvol verder. ‘In 2004 ben ik voor mezelf begonnen en sinds die tijd zijn we dan misschien concullega’s, maar vooral nog steeds broers.’ Patrick vult aan: ‘Wij doen het ieder op onze eigen manier, maar dat is wellicht ook de individuele charme van onze beide bedrijven.’

Inmiddels zijn ook de vrouwen van Patrick en Bart én hun kinderen betrokken bij hun zaken. Bart: ‘Mijn vrouw Margreet, onze zoon Ben en ik noemen onszelf weleens de drie musketiers. We doen echt alles samen, hebben veel plezier en zijn alle drie even fanatiek om alles goed te doen, goede service te verlenen en onze klanten blij te maken. Margreet en Ben runnen de dagelijkse gang van zaken en de showroom, ik houd me iets meer op de achtergrond vooral bezig met organisatie en communicatie. Wij overleggen alles met z’n drietjes en zijn het altijd snel eens omdat we elkaar heel goed aanvullen. Natuurlijk zijn privé en werk nauwelijks gescheiden, maar dat hoort erbij.’

Ook Patrick prijst zich gelukkig met zijn eigen gezin zijn bedrijf te voeren: ‘Het heeft uiteraard zijn voordelen en nadelen, maar bovenal heeft het iets bijzonders. Niet alle families hebben het voorrecht om met elkaar te kunnen werken en zeker niet op een harmonieuze manier. Daarom koesteren wij onze relatie en motiveren wij elkaar om het meeste uit elke dag te halen.’ Bij Patrick ontfermen zijn vrouw en oudste zoon zich over de backoffice, hijzelf houdt zich bezig met de showroom en projecten. Samen met de andere werknemers zijn ze een hecht team, waarbij elk lid de anderen ondersteunt en betrekt bij elke mogelijke taak, project of situatie. ‘Deze onderlinge betrokkenheid houdt onze organisatie dynamisch en geeft een waardevolle stem aan elk teamlid. Daardoor kunnen wij, waar nodig, elkaars taken overnemen en zo de best mogelijke service geven.’

De volgende generatie
Is het dan zo dat klanten merken dat ze te maken hebben met een familie, en is dat een voordeel? Daar zijn de broers het over eens: een familiebedrijf zijn levert voornamelijk positieve reacties op. Al verwarren klanten de twee bedrijven van de broers, maar ook Bart en zijn zoon Ben – wat begrijpelijk is – nog weleens met elkaar. Bart: ‘Maar een familie zijn binnen een bedrijf is zeker een pre, de meeste klanten vinden het alleen maar leuk.’

Patrick: ‘Wat ons betreft is het een positieve eigenschap van ons bedrijf en helpt het om een persoonlijke en betrokken relatie op te bouwen. Klanten vinden het ook heel leuk dat inmiddels de derde generatie Brugman actief is.’ De laatste vraag is dan of de zoons van beide broers hun respectievelijke bedrijven gaan voortzetten. Patrick vertelt dat hij zich nog goed voelt en actief betrokken blijft bij de bedrijfsvoering, maar ook merkt dat zijn kinderen steeds meer verantwoordelijkheid en beslissingen naar zich toetrekken. ‘Dat is iets wat ik erg toejuich en ondersteun. Daarom verwacht ik dat er vanzelf een natuurlijk moment komt waarop de volgende generatie het stokje volledig zal overnemen. Maar zelfs daarna hoop ik nog zo lang mogelijk betrokken te blijven en mijn passie voor het vak te kunnen blijven delen.’ Bij Bart staat zoon Ben al in de startblokken om op korte termijn het bedrijf over te nemen. ‘Margreet en ik blijven natuurlijk gewoon meedoen en aan de dynamiek zal weinig veranderen, want we gaan gewoon verder waar we mee bezig zijn. Of Ben het bedrijf ooit Ben Brugman zal noemen is aan hem, maar de familienaam Brugman blijft in ieder geval behouden.’

Meer verhalen uit onze reeks In het DNA lezen? Er verschijnt elke maandag een nieuw verhaal op deze pagina.